Inzet van ervaring

Je was lang verslaafd en zat regelmatig in detentie. Waar kwam voor jou de ommekeer?

De ommekeer begon met een keuze. Die maakte ik toen ik vast zat met een jongen wiens vrouw door de postbode dood was aangetroffen terwijl hun peuter in de hal zat te spelen. Ik zei tegen die jongen: je hebt een kind, maak wat van je leven! En dat heeft hij gedaan. Ik besefte dat ook mijn leven elk moment over kon zijn. En dat ik dan nog zoveel lijden in mijn rugzak had zitten. Ik wilde mijn ouders, broers en zus zo niet achterlaten.

Hoe heeft de hulpverlening jou geholpen?

Ik kon in de hulpverlening jarenlang niet vinden wat ik zocht. Hulpverleners waren afstandelijk. Ik dacht: jullie halen je kennis uit een boek. Heb je zelf ooit wel eens een spuit in je arm gehad? Waar praat je dan over? Ik denk dat ik eerst het vertrouwen in mezelf terug moest vinden voordat ik het van een ander kon accepteren. Ik gaf niemand een kans en dan is het trekken aan een dood paard.

Op een zeker moment kwam ik een hulpverlener tegen die zelf verslaafd was geweest. Deze persoon herkende mij en wist waar ik doorheen ging. We klikten en hij heeft me terug op mijn pad gezet. Soms zelfs letterlijk: als ik het niet meer wist, dan zei hij: kom, pak je fiets. Als we dan bij een kruispunt aankwamen liet hij me kiezen: ‘Zeg het maar, waar wil je heen? Rechtdoor, rechts, links of terug?’

Je bent nu zelf hulpverlener. Wat is jouw kracht in je begeleiding?

Alles begint voor mij bij gelijkwaardigheid. Of je nou de directeur bent, een vrijwilliger of een gast in de opvang. Je bent niks meer dan de ander en de ander is niks meer dan jou. Zo voel ik dat en zo voelt dat binnen de Tussenvoorziening. Van daaruit kan je een band opbouwen en er zijn als iemand je nodig heeft. Ik kan mijn eigen ervaring met onze gasten delen. Als iemand vraagt hoe ik iets heb gedaan, dan kan ik daar antwoord op geven.

Ik probeer mensen stapje voor stapje in beweging te brengen. Op de NoiZ kan dat door mee te werken. Zo kon ik ook uit mijn situatie komen. Ik startte met schoonmaken, koken en bedden opmaken. Ik werd beheerder en nu ben ik in dienst als ondersteunend begeleider. Mijn vader zei altijd: “jongen er is maar 1 manier om er uit te komen, dat is gewoon keihard werken!” En hij had gelijk.