Interview Marie Louise
"Ik werd een beetje eenzaam op mijn kamer."
Hoe is het om op een eenpersoonskamer te verblijven in de 24-uursopvang? Wat zijn de voordelen en zijn er ook nadelen? We vroegen het een van onze gasten op de NoiZ: Marie Louise.
Hoe is het op een eenpersoonskamer?
Na een verbouwing van 2 jaar is onze daklozenopvang de NoiZ in oktober 2021 heropend. Waar gasten eerder op slaapzalen sliepen en ’s ochtends de deur weer uit moesten, heeft de locatie nu 30 eenpersoonskamers en mogen gasten 24 uur per dag in en uit. Hoe is het om op een eenpersoonskamer te verblijven in de opvang? Wat zijn de voordelen en zijn er ook nadelen? We vroegen het een van onze gasten: Marie Louise.
Ik voel me hier veilig, dat is het belangrijkste.
Marie Louise verblijft een jaar in de NoiZ en is meeverhuisd van de tijdelijke locatie Maliebaan naar de Keulsekade. “Op de Maliebaan sliep ik op een tweepersoonskamer. Dan moest je net de juiste persoon treffen. Ik heb een tijdje met een meisje op een kamer gezeten die drugs gebruikte. Ik heb vroeger zelf zwaar gebruikt. Dan zit je niet te wachten op een kamergenoot die telkens om die zooi vraagt of wil gebruiken op de kamer.
Ik heb een van de grootste kamers: 13m2.
Alles staat er in: een bed, een kast, bureau met tv en dan heb ik nog een hele dansvloer over. De kamer heeft allemaal leuke snufjes: een spiegel met led en een nachtlampje met usb-input. Je hoeft je bed niet eens uit om je telefoon op te laden. Maar het belangrijkste voor mij is dat ik me er veilig voel. Ik heb mijn eigen sleutel en kan rustig slapen. Ik heb me eerder wel onveilig gevoeld in de opvang, dus dit is een hele opluchting.
De NoiZ is mijn stok achter de deur.
Ik ben graag op mijzelf, doe puzzels of diamond painting, maar je mag geen visite of andere gasten op je kamer hebben. Met mensen praten kan alleen beneden. Ik merkte dat ik een beetje eenzaam werd. Toen ben ik gaan meewerken op Noiz. Ik doe de was, maak kamers en de keuken schoon en help mensen met hun taken. Uit dit baantje haal ik veel voldoening. Het werken op de NoiZ is voor mij een stok achter de deur.”