De VOIZ Academie maakt je weer mens.
De VOIZ Academie maakt je weer mens
Dave was militair. En niet zomaar een, hij zat bij Specials Operations en is vaak uitgezonden. “Ik mag lang niet alles vertellen wat ik heb meegemaakt”, zegt hij. Maar in die tijd heeft hij ook PTSS opgelopen door wat hij heeft meegemaakt. “Die beelden komen steeds terug en dat gaat nooit meer weg”, vertelt hij. Het heeft ervoor gezorgd dat hij regelmatig aan de drank was en dat maakte hem dakloos.
Gewaardeerd en gesteund
5 jaar heeft Dave door heel Nederland rondgezworven. Nu eens woonde hij even hier, dan weer daar. Ook heeft hij veel in zijn auto geslapen. “Nu ben ik thuisloos, niet dakloos, want ik verblijf bij de NoiZ.” Sinds hij bij de NoiZ kwam wonen pakte hij daar direct baantjes aan en nu is hij al 5 maanden beheerder. Dat betekent dat je moet klaarstaan voor de gasten, een praatje maken, problemen oplossen en ze eventueel doorverwijzen naar andere instanties. “Het gaat om het helpen van mensen. Dat kan ik met mijn ervaring, want ik heb het allemaal moeten leren. Ik heb daarbij nooit hulp gehad.”
Het is nogal apart werk, vertelt Dave. “Je werkt nou eenmaal met mensen die problemen hebben. En daardoor moet je steeds weer de situatie goed inschatten en inschatten hoe je mensen moet benaderen. Sommigen hebben een heel kort lontje.” Hij begrijpt dat, want vroeger had hij ook een kort lontje en lange tenen. “Wij voelen dat sneller aan, want wij zijn van dezelfde doelgroep. En als we er zelf niet uitkomen, dan kun je altijd terecht bij collega’s. Je voelt je gewaardeerd en gesteund, dat is het mooie van de NoiZ.”
Veilig werken
Om verder te komen is Dave dit jaar begonnen aan de opleiding voor facilitair beheerder aan de VoiZ Academie. Onlangs heeft hij de eerste cursus afgerond van de vooropleiding. Die ging over het omgaan met de eigen rugzak. “Daar leer je dingen van. Ik heb inzicht gekregen wat ik eerst niet had. Je leert jezelf beheersen, de situatie onder controle houden en analyseren. Daar heb je wat aan”, zegt hij. Zelf leerde Dave heel praktisch omgaan met de gevolgen van zijn PTSS. “Ik kan het niet hebben als er mensen achter me staan. Als er iemand achter me staat krijgt die gelijk een beuk.”
In de cursus leerde hij dat hij in een situatie altijd met zijn rug naar de muur moest gaan staan, zodat zijn rug gedekt is. “Dat deed ik eerst niet, dan ging ik er gewoon vol in. Maar voor je anderen kunt vertellen wat er moet gebeuren moet je je eerst zelf veilig voelen.” Door in een groep over zijn problemen te praten leerde hij ook dat het eigenlijk heel normaal is wat hij heeft. “Dat moet je ontdekken”, zegt hij. En hij leerde weer van anderen hoe zij de wereld zien, wat hij weer kan meenemen in zijn werk. “Zo raak je weer veel meer betrokken. Dat is VoiZ. VoiZ maakt je weer mens!”
Een eigen huis
De VoiZ Academie leidt mensen nadrukkelijk op zodat ze ook buiten de zorg een baan kunnen gaan vinden. Maar hoe het ook loopt, Dave blijft bij de NoiZ werken, denkt hij. “Als je eenmaal met het NoiZ-virus bent besmet, kom je er nooit meer vanaf.” Maar dat wil niet zeggen dat hij er wil blijven wonen.
Hij staat op de nominatie voor een eigen huis via Housing First. Dat zou ook goed zijn voor zijn werk. Nu draait hij bijvoorbeeld geen nachtdiensten omdat hij anders niet aan zijn rust zou komen. “Ik slaap heel licht. Er hoeft maar iemand een deur dicht te doen en ik ben wakker. En beheerder ben je altijd, of je nou dienst hebt of niet. Als ik een eigen huis heb, dan kon ik daar de deur achter me dichttrekken en dan heb ik alle rust.”
Dit artikel verscheen in Straatnieuws Utrecht.